در روز ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ با دریافت حکم سرپرستی دانشکده تجارت و بازرگانی در آخرین روز ریاست رئیس سابق دانشگاه تهران، تجربه جدید ریاست این دانشکده تازه تاسیس را که همراه با انواع چالشها بود شروع کردم. تغییرات مدیریتی در سطح کلان کشور به دانشگاه تهران هم رسیده بود و مفهوم دانشکدگان مدیریت که شامل شش دانشکده بود نیز می‌توانست تحت تاثیر رویکردهای بالادستی به مخاطره بیفتد. از این رو به رغم درک دشواری‌های مدیریت در ابهام، با تفال به این مصرع سعدی که «این کارهای دشوار افتد به کاردانان» مسئولیت را پذیرفتم و پا در این راه نهادم. در همان ابتدا هم گفتم که ای کاش می‌شد این بار امانت بر دوش من قرار داده نمی‌شد، ولی اکنون که عهده‌دار شده‌ام به همان سنت «خذها بقوة» من هم این بار را به قوت و نیرومندی به سرمنزل خواهم رساند. 

اکنون و با گذشت شش ماه از این ماموریت زمان آن رسیده که کارنامه خود را در معرض ارزیابی ذی‌نفعان قرار دهم و دانشجویان، کارکنان دانشکدگان، اعضای هیئت علمی سایر دانشکده‌ها و نیز ذی‌نفعان صنعت و بازار درباره آنچه در این مدت همراه با اعضای دانشکده انجام دادیم، قضاوت کنند. تلاش ما ابتدا برطرف کردن آشفتگی آموزشی و کیفیت کلاس‌ها بود که خارج از اختیار ما تنظیم شده بودند. در شش جلسه پرسش و پاسخ و با ارتباط نزدیک با دانشجویان تلاش کردیم رابطه استاد و دانشجو را بهتر کرده و ترم اول را به سلامتی به انتها برسانیم. در ترم دوم ارتباط جدی‌تری با اساتید برقرار کردیم و آنها را دعوت به اجرای شیوه‌نامه درسی کردیم. در زمینه کارآموزی سایت دانشکده را سامان‌دهی کردیم و نظامی برای ارتباط‌دهی کارآموز و کارفرما و نیز نظارت بر آن برقرار کردیم. در زمینه ارتباط با بازار ارتباط قوی‌ای با اتاق بازرگانی به عنوان حامی استراتژیک برقرار کردیم و در طرح‌های ملی وارد شدیم. مجموعه‌ای از نشست‌های آموزشی برای دانشجویان فراهم آوردیم و فرصت شرکت در رویدادها را فراهم کردیم. با مشارکت با سازمان‌های حاکمیتی و خصوصی کشور برنامه درسی مدیریت بازرگانی را به طور مفید و مهارتی و روزآمد بازنگری کردیم. در کنار آن تلاش برای رفع تعارضات ذاتی میان ماموریت‌های این دانشکده و دانشکده‌های همسایه برداشتیم. 

شش ماه سختی بود، به ویژه اینکه همه ما مسئولیت‌ها و فعالیت‌های موازی دیگری را هم برعهده داشتیم و حجم کارهای مورد نیاز بسیار بالا بود. با این حال کمک خود دانشجویان در قالب‌های مختلف اعم از فردی و انجمن بسیار در انجام امور رهگشا بود. شخص من همواره پذیرایی همصحبتی مستقیم با دانشجویان بوده‌ام و در اتاقم در ساعتهای اعلام شده باز است.

این گزارش را به دانشجویان دانشکده تجارت و بازرگانی و سپس به همکاران عضو هیئت علمی دانشکدگان مدیریت و نیز هر ذی‌نفع دیگری که به درک آنچه در این دانشکده گذشته است تقدیم می‌کنم. امیدوارم سال 1404 سالی همراه با دستاوردهای بزرگ برای مجموعه دانشکدگان مدیریت و به ویژه دانشکده تجارت و بازرگانی باشد. 

با آرزوی سالی خوش، داتیس خواجه‌ئیان، 1 فروردین 1404